een beetje geschiedenis

De Deep South ...
Zoals velen weten ben ik al jaren héél erg geinteresseerd in de geschiedenis van de Afro-Amerikanen. Hun muziek, maar ook hun "way of life", de manier hoe ze hun hopeloze situatie omgezet hebben naar hoop en vertrouwen.
Begin de jaren '50 was segregatie van blank en zwart nog steeds schering en inslag. In de zuidelijke staten, waar de slavernij ooit het meeste aanwezig was, was rassenscheiding de meest normale zaak van de wereld. Althans voor de blanken.
Ondanks het feit dat reeds in de jaren '50 verschillende wetten bestonden die deze opsplitsing illegaal maakten, waren er nog steeds massa's situaties waar Afro-Amerikanen gediscrimineerd werden. Waterfonteinen, restaurants, bioscopen, onderwijs ...
Als kleurling moest je niet proberen om een blanke ook maar iets in de weg te leggen, of het bekwam je slecht, zeer slecht. Emett Till werd als jonge knaap vermoord in Mississippi omdat hij zogezegd iets zou geroepen of gezegd hebben tegen een blanke vrouw. De daders waren bekend, maar werden vrijgesproken: door een blanke jury.
In Montgomery werd Rosa Parks de gevangenis ingegooid omdat ze haar plaats op de bus niet wou verlaten. Een kerk, inclusief 4 jonge kinderen, ging in vlammen op.
De Klan zaaide angst en terreur.

Maar net in deze zuidelijke staten brandde een vuur om dit onrecht op een héél speciale manier te bestrijden: met geweldloosheid.
Het was de jonge dominee Martin Luther King die het voortouw nam in wat later gekend zou staan als de Civil Rights Movement. Een brede organisatie van burgers, ook blanken, die op een geweldloze manier protesteerden tegen het onrecht: de busmaatschappij in Montgomery werd meer dan een jaar geboycot door kleurlingen. Studenten hielden sit-ins in restaurants. Jongeren reden als 'Freedom Riders' door het zuiden om op die manier de onwettigheid van het interstate bustransport aan te klagen .. en zoveel meer.

Tot op vandaag zijn de herinneringen van deze massale beweging aanwezig ...